Układ odpornościowy człowieka to wyspecjalizowany system narządów w skład których wchodzą: grasica, węzły chłonne, migdałki, szpik kostny, wyrostek robaczkowy i śledziona oraz naczynia limfatyczne. Ten złożony mechanizm działa dzięki wyspecjalizowanym komórkom odpornościowym, a są to: limfocyty, granulocyty oraz makrofagi. Układ odpornościowy jest również wyposażony w fragmenty tkanki limfatycznej określane jako GALT (ang. gut associated lymphoid tissue). Znajdują się one w układzie pokarmowym, oddechowym oraz płciowym. GALT to aż 75% wszystkich komórek odpornościowych, w tym 50% wszystkich obecnych w organizmie limfocytów. Każde wtargnięcie ciała obcego, czyli wirusów czy bakterii uruchamia reakcję komórek odpornościowych, które pochłaniają i unieszkodliwiają niechcianego gościa. Proces ten nazywamy fagocytozą. Zdarza się, że taka obrona  może z jakichś powodów nie dojść do skutku, wtedy to nasze ciało uruchamia plan B, jakim jest działanie uruchomienie do działania przeciwciał. Przeciwciała to wyspecjalizowane białka działające wg określonego schematu genetycznego. Fachowo nazywa się immunoglobulinami. Dzisiaj mamy do czynienia z wieloma czynnikami, które uszkadzają nasze geny, co znacznie osłabia układ odpornościowy, a wręcz w wielu przypadkach niszczy go doszczętnie. Odporność to nie tylko ochrona przed drobnoustrojami, ale także zapobieganie nowotworzeniu się tkanek. W dzisiejszych czasach obserwujemy duży wysyp wszelkiego rodzaju nowych rodzajów i form nowotworów. Odporność naturalnie maleje również z wiekiem organizmu. Przy takiej kombinacji czasem nawet zwykłą grypę można przepłacić życiem. Bardzo ważne jest dbanie o swoją odporność przez cały czas poprzez unikanie substancji genotoksycznych, a są nimi m.in dym papierosowy, promieniowanie jonizujące, chemia obecna w pożywieniu itp. Mocno osłabiony organizm niejednokrotnie odrzuca też leczenie syntetyczne. Wartym uwagi wsparciem dla układu odpornościowego są rośliny wykazujące działanie immunostymulujące, których składniki wykazują lepszą biodostępność dla organizmu w porównaniu z lekami chemicznymi. Na czele grupy takich roślin stoi niezmiennie od lat jeżówka purpurowa.

Jeżówka purpurowa to roślina wieloletnia, osiągająca wysokość nawet do 1,5 m o dużych kwiatach w liliowo-różowym kolorze. Właściwości lecznicze jeżówki znajdziemy w całym zielu, a więc części naziemnej rośliny wraz z pięknym kwiatem. Pomocna w okresie przeziębieniowym może okazać się herbatka z wysuszonych płatków kwiatowych, a także inne bardziej wyspecjalizowane preparaty ziołowe jak sok ze świeżego ziela konserwowany alkoholem lub tabletki ze skoncentrowanym wyciągiem.

Po latach badań nad fenomenem jeżówki, naukowcy doszli do wniosku, że jej działanie lecznicze zawdzięczamy dzięki obecności kwasu kawowego oraz glikoproteinom i alkamidom. Działanie tych trzech składników jeszcze bardziej potęguje się, gdy dostarczane są do organizmu łącznie. Występuje tu więc znany w świecie roślin synergizm. Składniki jeżówki mobilizują do pracy komórki układu odpornościowego: leukocyty, granulocyty oraz makrofagi, a także interferony – proteiny wyspecjalizowane w walce z wirusami. Jeżówka wykazuje również silne działanie przeciwbakteryjne i wirusobójcze. Preparaty z jeżówki warto stosować w okresie zwiększonego prawdopodobieństwa zachorowania na przeziębienie czy grypę – czyli przy niższych temperaturach na zewnątrz, a także w trakcie trwania samej choroby. Ciekawostką jest, że zaleca się stosowanie jeżówki w małych dawkach przez krótki czas, nie dłużej niż 10 dni. Kurację można powtórzyć po upłynięciu miesiąca. Nadużywanie jeżówki purpurowej może przynieść efekt odwrotny do zamierzonego. W związku z silnym pobudzaniem odpowiedzi immunologicznej przez składniki aktywne zawarte w jeżówce, nie zaleca się, a wręcz zabrania stosowania po przebytych przeszczepach oraz osób przyjmujących leki immunosupresyjne.